وقتي …..
در زندگي ات عمل ، بيش از حرف نقش ايفا مي كتد .
منكر ترس نمي شوي ام با هر نوع آن به طور منطقي برخورد مي كني.
هر روز – بارها و بارها – به خودت مي گويي:هي! تو فوق العاده اي … فوق العاده !
براي زيباتر شدن سيرتت تلاش مي كني .

كارهايي را – هر چند كوچك – كه مي تواني براي مردم شهرت انجام دهي . يادداشت كرده و هر هفته به يكي عمل مي كني.
وقتي كسي از اطرافيانت در مسير پيشرفت قرار مي گيرد ، او را عقب نمي كشي بلكه كمكش مي كني تا راحت تر و سريع تر مسيرش را طي كند.
هميشه سعي مي كني از مفهوم “اتحاد با ديگران ” در جهت مثبت – كمك به افراد – استفاده كني نه در جهت منفي آزرده كردن يك نفر.
وقتي مشكلي در زندگي داري – مثلا بيماري – سعي مي كني دليل آن را در انديشه هاي خودت پيدا كني.
از زندگي معنوي انسان ها . مرزهاي جغرافيايي را بر مي داري.
با برقراري تعادل در امور زندگي ات ، اوضاع را كنترل مي كني.
خودت را براي اشتباهات كم و كاري هاي گذشته سرزنش نمي كني بلكه سعي مي كني ديگر آنها را تكرار نكني. اعتقاد داري كه آفريده با عظمتي هستي!!